Толгойн гоёлыг Энэтхэгийн томоохон шашин болох сикхизмийн дагагчид зүүдэг байна.

Анх сикхизм үүсэж байхад буюу XV-XVIII зуунд уг толгойн гоёлыг зөвхөн шашны дээд давхаргад хамаарах хүмүүс л зүүдэг байсан бол дараа нь бүх итгэгчдэд хамаарах болжээ.

Сикх шашны дагуу гишүүд нь үсэндээ хүрэлгүй байгалиар нь байлгах ёстой гэнэ. 

Үс ургаж, үүний хэрээр толгой дээрх "уул" ч улам өндөр болсоор байдаг.

Энэ бол малгай бус урт даавуу бөгөөд гадагшаа гарах тоолондоо шинээр ороох шаардлагатай ажээ. 

Мөн дотор нь алтан үнэт эдлэл, бичиг баримт зэрэг үнэ цэнтэй зүйлсээ хадгалдаг байжээ.

Уг толгойн гоёлын шашны холбогдолтой гол зориулалт нь эзнийхээ 3 дахь нүд буюу зулайг нүгэлт хүмүүсээс хамгаалах явдал юм.

Толгойн гоёлын даавууны өнгө, даавууг ороох дараалал, бүүр унжиж буй хэсэг хүртэл маш чухал байдаг.

Байсакхи нар хаврын баяраар улбар шар өнгийн турбан зүүдэг.

Өөрийнхөө болон нөхдийнхөө хуриманд ягаан өнгийн турбан зүүдэг.

Цэргийн хүмүүс завсрын өнгөтэй турбан зүүдэг бол улаан, ногоон болон шар өнгүүд нь өдөр тутмын хэрэглээ ажээ.

Ихэнх тохиолдолд турбан нь 3-5 метр даавуунаас бүтэх ч бүх зүйл эзнийх нь гэгээрэл, мэргэн ухааны зэрэг, мөн бусдаас ялгарах хүсэл эрмэлзлээс хамаарна.

Автар Сингх Мауни толгойн гоёлын рекордыг тогтоосон ба түүний турбан 650 метр урт, 45 кг жинтэй даавуунаас бүтсэн байжээ.