Сул, элсэрхэг хөрстэй газар дахь цардаагүй шороон зам хэзээ нэгэн цагт дэржигнүүртэй болно. Эхлээд хэсэг газруудад жижигхэн овон товон үүсч эхлээд яваандаа замын турш байгалийн хурд сааруулагчууд бий болдог. 

Энэхүү үзэгдэл нь дэлхийн хаана ч байдгаас гадна зөвхөн зам дээр биш өөр гадарга дээр ч үүсдэг. Учир нь зөөлөн гадаргуу дээр параллель хүч үйлчлэхэд үргэлж долгион бий болно. Усан дээр чулуу үсэргэж тоглоход үүсдэг долгионуудыг та санаарай.

Дэржигнүүр үүсэхэд машины дугуй мэдээж ихээр нөлөөлнө.  Донсолгоо дээгүүр гарах үед амортизатор хүчийг шингээж, дугуйг зам руу буцаан түлхдэг. Ингэснээр сул шороо тодорхой зайнд хуримтлагдаж, дэржигнүүрийг улам томруулдаг аж.

Харин байгаль, цаг уурын талаас нөлөөлдөг хүчин зүйл нь хөрсний төрөл, хур тунадасны хэмжээ юм. Элсэрхэг сул шороо удаан хугацаанд чийггүй байснаас хатуу давхраагүй болж, хэлбэрт орох нь амар болдог. Дэржигнүүртэй зам манай орны бороо хур багатай, говийн нутгуудад их байдгийн шалтгаан нь энэ аж.

Дэржигнүүрийг аль болох бага мэдрэхийн тулд 10 км/цагаас хэтрүүлэхгүй явах, эсвэл 80-90 км/цаг гарган хурдлах хоёр л арга бий. 

Дээрх бүгдээс дүгнэхэд шороон зам яваандаа дэржигнүүртэй болох нь тодорхой учраас асфальтан замаар солих л гол шийдэл аж.