Нью Йорк хотын "NYU Langone School of Medicine" эм судлалын  их сургуулийн эрчимт эмчилгээ болон сэхээн амьдруулах тасгийн захирал Сэм Парниа (Dr. Sam Parnia) 2014 оноос эхлэн өөрийн судалгааны багийн гишүүдийн хамтаар тархи хэрхэн үхждэг талаар судалжээ.

"Клиник үхэлд нэрвэгдэж, үхээд сэхсэн өвчтөнүүдээс асуухад, тэд биеэсээ гарч, өрөөгөөр хөвөн явах үедээ эмч сувилагч нар ажиллаж байхыг харан, тэдний хоорондын яриаг сонсож байсан гэдгийг баталж байсан цөөнгүй тохиолдол бий" хэмээн Сэм Парниа Live Science гэх шинжлэх ухааны нэвтрүүлэгт оролцож байхдаа дурджээ.

Хүн амьсгалахаа больж, зүрх зогсох үед хоёр секунд 20 доль орчим ухаанаа алддаггүй ба бусад бүх хариу үйлдэл хийх чадвар байхгүй болсон ч тархины бодох, шийдвэр гаргах, мэдрэхүйн мэдээлэл хүлээж авдаг хэсэг ажиллагаагүй болохоос өмнө хүчил төрөгчөөр хангах хангалттай их хугацаа юм. Хэдий удалгүй энэ хэсгээс ирэх дохионууд илрэхээ болих ч тархи ажилласаар байх учир орчин тойрноо мэдэрч үхсэнээ мэддэг байна. 

Зүрх зогсох үед хиймэл амьсгал хийдэг нь тархи үхжихийг удаашруулж, хэвийн үйл ажиллагааг дэмжих 15 хувийн хүчил төрөгчөөр хангахад оршдог. 

Хүмүүс үхэх үед тэдэнд тохиолддог зүйлсийг судалснаар тухайн үе болон амь оруулах үеийн тархины үйл ажиллагааг судалж,  сэхээн амьдруулах үед тархины үйл ажиллагаа хэрхэн өөрчлөгддөг талаар, хэвийн ажиллагаанд оруулахад хэр их хүчил төрөгч хэрэгтэй болдог дээр ойлголттой болсноор сэхээн амьдруулах арга барилыгсайжруулан илүү олон хүний амийг аврах боломжтой болох билээ. 

Үхэлтэй ойр тохиолдлуудын талаар илүү их мэдээлэл авахыг хүсвэл энэхүү бичлэгийг үзээрэй. 

Эх сурвалж: Big Think