1.
Камчаткад ирсний маргааш нь босох гэж нэлээд зовсон. Учир нь Москва,
Камчатка нь 8–н цагийн зөрүүтэй байсан юм. Бид онгоцоор нисэх аялалыг
төлөвлөж байсан ч бүрхэг байсан учир тэнгэр цэлмэхийг хүлээхээр шийдсэн.
2.
Яргай загас нь 4 жил л амьдардаг байна. Түрсээ шахаж гаргаад үхдэг гэнэ. Ийнхүү үхэхдээ толботой болдог байна.
3.
4.
5. Эр, эм загасыг тусгаарлан хийдэг.
6. Түрс хаа сайгүй тарсан байна.
7.
8. “NG Traveler” сэтгүүлд орох нэгэн зураг.
9.
10.
11. Хоёр эрэлхэг эр.
12. Болгоомжтой байхгүй бол эдгээр загаснууд хазаж мэдэхээр шүү.
13. Таарсан нэг загасыг хэмжиж үзэхэд 30 инч буюу 76.2 см хүрч байсан юм.
14.
15.
16. Камчаткын иргэд баавгайнаас төдийлөн айдаггүй гэнэ. Загасчлалын улиралд баавгай хангалттай цатгалан байдаг учир хүн рүү бараг л дайрдаггүй байна.
17. Нэлээд эрхэлсэн гөлөг хаа сайгүй гүйсээр...
18. Замдаа Камчаткын хуримын ёслолтой таарсан юм.
19. Дараагийн загас олборлолт. Загаснууд торыг давж гарахыг хичээж байгаа ч тэдэнд баригдахаас өөр гарц байхгүй.
20. Загас барих үйл ажиллагаа
21. Дүүрэхээр нь дээш татаж гаргана.
22.
23.
24.
25. Харин томыг нь модоор цохиж амийг нь таслана.
26. Ингээд боловсруулах, цэвэрлэх цэгт хүргэгдэнэ.
27.
28. Харамсалтай энд биднийг зураг авахыг хориглосон юм.
29. Энэ эмэгтэй 100 доллараар ажлынхаа талаар ярьж өгөхийг зөвшөөрсөн.
30. Азаар тэнгэр цэлмэсэн учир бид онгоцоор хийх аялалаа эхлүүллээ.
31. Камчаткын баавгайн тухай дараагийн удаад хүргэнэ гэж найдаж байна.
