“Алсыг харагч” анх 1893 онд Америкт бий болсон байна. 1893 оны үед Чикагод Олон Улсын үзэсгэлэн болж байсан бөгөөд ялагдах дургүй Америкчүүд Францаас илүү гарах хэрэгтэй болсон юм. Франц аль хэдийн Эфилийн цамхгийг барьчихсан байсан учраас үүнтэй дүйцэх өвөрмөц, сонирхолтой зүйлийг бүтээн байгуулах шаардлага гарсан аж.

Алдарт инженер Жорж Вашингтон Гейл Феррис бодохдоо: “Нисэж байгаа мэт өндрөөс Чикаго хотын үзэсгэлэнт байгалийг ард түмэн тав тухтай сууж харж чадах нь Францын бүтээсэн Эфилийн цамхагаас ч илүү байх болно” -гэж үзжээ.Энэхүү алсыг харагчийг үзэсгэлэнгийн нээлтнээс өмнө хийж дууссан бөгөөд 75 метрийн диаметртэй байсан гэнэ. “Алсыг харагч” нь 2000 тонн орчим жинтэй, Америкийн хамгийн өндөр барилгаас илүү өндөрт хүрч байсан бөгөөд 36 ширхэг бүхээгтэй, бүхээг бүрт 60 хүн суух боломжтой байсан байна. Энэхүү дугуйны гол нь 70 тонн жинтэй байсан нь энэ үеийн хүний гараар бүтээсэн хамгийн том бэхлэгдсэн төмөр бүтээл болсон юм. Шинэ бүтээлийг хүмүүс маш ихэд сонирхож байсан бөгөөд энэхүү “алсыг харагч” минут ч зогсохгүйгээр дүүрэн хүнтэй эргэсээр байсан аж. Чикагогийн үзэсгэлэнд оролцсоны дараа дахин Сент-Луисын үзэсгэлэнд оролцсон байна. Энэхүү амжилттай болсон бүтээлийг эхлээд Британи, дараа нь Европын ихэнхи орнууд хийж эхэлсэн. 10 жилийн дараа гэхэд дэлхий дээр 100 гаруй “алсыг харагч” бий болсон байна.

Ийм их амжилт олсон хэдий ч Америкчууд Францыг дийлж чадаагүй гэдгийг хэлэх нь зүйтэй байх. Эфелийн цамхаг Парисын бэлгэ тэмдэг төдийгүй инженерийн ур чадвар гайхамшгийг харуулсан хамгийн том бүтээл юм. Харин “алсыг харагч” нь үзэгчдийн сонирхлыг татсан энгийн нэг зугаа гаргагч, алжаал тайлах зүйл мэт байсан. Англи хэлэнд “алсыг харагч”-ийг одоо хүртэл “феррисын дугуй” гэж нэрлэдэг нь түүнийг зохион бүтээгчийн нэрийг мөнхөлж чадсан байна.